အမွန္တရားသို႔ကူးေၿပာင္းေရး(၃)

တတိယတံတိုင္း။ၿဖစ္ရပ္တစ္ခု၏ယာထာဘူတ
သဘာ၀ကိုမူမွန္ေသာနည္းၿဖင္႔ေ၀ဖန္၍ဤဟာသည္အမွားဤဟာသည္အမွန္
ဟူ၍သိရွိကာဒုတိယတံတိုင္းၾကီးေက်ာ္လႊားၿပီးေနာက္တတိယတံတိုင္းၾကီးကို
ေက်ာ္လႊားလြန္ေၿမာက္ရန္လိုအပ္လာၿပန္သည္။


အမွားႏွင္႔အမွန္ကိုေ၀ဖန္သိရွိၿပီးေနာက္
မည္သည္ကမွားယြင္းသည္၊မည္သည္မွာမူမွန္ကန္သည္ဟု၊အတိအလင္းဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္
ေၿပာၿပရန္၊ညြန္ၾကားရန္၊ေက်ၿငာရန္ခက္ခဲေနတတ္ေပသည္။ဤသည္လွ်င္တတိယတံတိုင္း
ၿဖစ္သည္။ဤသို႔ကာဆီးမွုသည္လူ႔သဘာ၀အေၿခခံအဘိဓမၼာသဘာ၀ေၾကာင္႔ၿဖစ္သည္။
လူသည္မိမိ၏ေအာင္ၿမင္မွုကိုသာပတ္၀န္က်င္အားအသိေပးလိုစိတ္ရွိ၏။မိမိ၏ေပ်ာ႔ကြက္
ကိုမွူ၊သိုသိုသိပ္သိပ္ဖံုးဖိထားလိုၾကသည္။ၿဖစ္ႏိုင္လ်ွင္မိမိ၏မယားကိုေသာ္မွအသိမေပး
လိုၾကေပ။ဤသို႔ၿဖစ္ရၿခင္း၏ေရေသာက္ၿမစ္ကိုအဘိဓမၼာက်က်ရွာေဖြလွ်င္ကိုယ္ကိုယ္ကို
ခ်စ္ခင္ၿမတ္ႏိုးမွုဟူေသာတဏွာႏွင္႔ၾကြား၀ါတင္႔တယ္လိုေသာမာနတရားတို႔၏လက္ခ်က္
ေၾကာင္႔ၿဖစ္ေၾကာင္းေတြ႔ရွိရေပမည္။မိမိပါသည္ဟုထုတ္ေဖာ္ေၾကၿငာ၀ံ႔ေသာသူသည္ပင္
ဟာ..ဒီလူေတာ္သေဟ႔ကိုယ္႔အမွားကို၀န္ခံႏိုင္တဲ႔သတၱိရွိသေဟ႔စေသာခ်ီးက်ဴးခံရမွုကို
ဂုဏ္ယူလိုစိတ္ႏွင္႔ကင္းစရာမရွိေခ်။သို႔ေသာ္ဤဂုဏ္မ်ိဳးကိုယူတတ္ေအာင္ကားအားေပး
ရေပမည္။
ဤတြင္ဗုဒၵဘာသာေတာ္မွေခတ္မီသည္႔စနစ္တခုကိုေဖာ္ၿပလိုေပေသးသည္။ရဟန္ေတာ္မ်ား
က်င္႔၀တ္တြင္"ေဒသနာေၿဖၾကားၿခင္း"ဟူေသာစနစ္ကိုလူတိုင္လိုလိုသိရွိၾကေပသည္။
သိုပေသာ္ဤစနစ္၏ေလးေလးနက္နက္ေခတ္မီေနပံုကိုမူသံုးသပ္မိသူနည္းပါးေပမည္။
ေဒသနာေၿဖၾကားၿခင္းဟူသည္ရဟန္တစ္ပါးမွာမေတာ္တဆမွားယြင္းလုပ္ကိုင္ခ်က္တစ္
ခုေၾကာင္႔အၿဖစ္ထိုက္ေနရာ၊ထိုမိမိ၏မွားၿဖစ္ကိုယုတ္မွာေသာစိတ္ထားၿဖင္႔(ဘူးကြယ္
ေသာရာဇ၀တ္သားကဲ႔သို႔မၿပဳလုပ္မူ၍)အၿခားရဟန္းတစ္ပါးထံတြင္မိမိ၏အၿပစ္ကို
အၿပစ္အေလ်ာက္ဖြင္ဟေၿပာၿပၿခင္း၊ေနာင္ကိုမၿဖစ္ရေအာင္လည္း၊ေစာင္႔စည္းပါေတာ႔
မည္ဟုတာ၀န္ခံခ်က္ေပးၿခင္းပင္ၿဖစ္သည္။
ဤသို႔မိမိအမွားကို၀န္ခံေၿပာဆိုၿခင္း၏တန္ဖိုးမည္မွ်ၾကီးမားသနည္းဟူမူေန႔စဥ္စိတ္
မခ်မ္မသာၿဖစ္ေနရၿပီးအပါယ္ေလးရပ္သို႔ပင္အရာက္ပို႔ေပးႏိုင္ေသာအၿပစ္ဒဏ္ကို
ၿမတ္ဗုဒၵကကင္းလြတ္ခြင္႔ၿပဳေလသည္။ဤသည္ကားထိုရဟန္း၏ရုိးသာမွုအတြက္
ၿမတ္စြာဘုရားကခ်ီးၿမွင္႔ေတာ္မူေသာဆုထူးဆုၿမတ္ၿဖစ္ေလသည္။ဤသို႔စသည္
ၿဖင္႔ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခားလွ်င္အမွန္အမွားခြဲၿခားေၿပာဆိုၿခင္း၏တန္ဖိုးသည္မနည္းလွပါ
ေၾကာင္းသိအပ္ရာသည္။မိမိ၏အမွားကို၀န္ခံရဲသည္႔အၿပင္သူတစ္ပါး၏အမွားကို
လည္း(သင္႔ေလ်ာ္ပါက)ေထာက္ၿပေ၀ဖန္၍စိတ္ပဟိတကလုပ္ငန္းတစ္ရပ္ပင္
မဟုတ္ပါေလာ။