အမွန္တရားသို႔ကူးေၿပာင္းေရး

အမွန္တရားသို႔ကူးေၿပာင္းလက္ခံက်င္႔သံုးႏိုင္မွူသည္
တံတိုင္းၾကီးေလးဆင္႔ကိုၾကိဳးၾကိဳးစားစားေက်ာ္လႊားလြန္းေၿမာက္ႏိုင္မွသာၿဖစ္ႏိုင္သည္။

ပထမတံတိုင္း။လူသားသည္ပထမဦးစြာ
မိမိကိုင္တြယ္က်င္႔သံုးေနသည္႔၀ါဒႏွင္႔လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းရပ္ကိုအခြင္႔အခါရတိုင္းအမွား
အမွန္အက်ိဳးရွိ၊အက်ိဳးမဲ႔အေၿခအေနကိုစိစစ္သံုးသပ္ဖို႔လိုေပသည္။ကာလေဒသေၿပာင္း
လဲေနသည္ႏွင္႔ယမန္ႏွစ္ကအက်ိဳးရွိေသာအလုပ္တစ္ခုသည္ယခုႏွစ္တြင္အက်ိဳးရွိခ်င္မွ
ရွိေပေတာ႔မည္။သို႔ၿဖင္႔အမွားအမွန္ၿပန္လည္ေ၀ဖန္မွုသည္ဧကန္လိုအပ္ေပသည္။
သို႔ပင္ၿဖစ္ေသာ္လည္းမ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ဤကဲ႔သို႔မွားမွန္ခြဲၿခားစိစစ္ၿခင္းမ်ားကို
ေမ႔ထားတတ္ၾကေပသည္။အေၾကာင္းမွာမူလူသားသည္ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုအထင္ၾကီး
တတ္ေသာသတၱ၀ါတစ္မ်ိဳးၿဖစ္ရကားငါလုပ္တာသိပ္ဟန္က်သည္ဟူေသာေသြး
နားထင္ေရာက္ေနေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္ေပသည္။ဤကဲ႔သို႔မိမိကိုယ္တိုင္အမွားအမွန္
စိစစ္ႏိုင္မွုသည္လြယ္ကူေသာအလုပ္မဟုတ္ရကားသူတပါး၏အကူအညီကိုရရွိ
လွ်င္ပိုမို၍ေအာင္ၿမင္ေပသည္။(မိတ္ေဆြေကာင္းလို၏)မွန္၏၊ကိုယ္ရူေထာင္႔
မွလွေနသည္ဟုထင္ၿမင္ယူဆထားေသာအရာတစ္ခုသည္သူတပါးအၿမင္တြင္
မသတီစရာၿဖစ္ပံုကိုအမွန္အတိုင္းၿမင္ခ်င္လည္းၿမင္ေနေပမည္။သို႔ၿဖစ္၍ပတ္၀န္
က်င္၏ေ၀ဖန္မွူ(၀ါ)အမွန္အမွားေထာက္ၿပသတိေပးမွူကိုအားတတ္သေရာၾကိဳ
ဆိုရမည္။ထိုကဲ႔သို႔ေသာအက်ိဳးၿပဳလုပ္ငန္းရပ္အတြက္တံခါး၀က်ယ္က်ယ္ဖြင္႔
ေပးထားရေပမည္။
ေခတ္အရွည္ဆန္းသစ္ေသာသံဃစနစ္တစ္ခု။ ။ယင္းသို႔အမွန္၊အမွား
က်ိဳးရွိ၊က်ိဳးမဲ႔စီစစ္မိရန္ပတ္၀န္က်င္၏အကူအညီရယူမွုစနစ္သည္
ကၽြႏု္ပ္တို႔ၿမန္မာမ်ားဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ရွိႏွင္႔ေနေသာရတနာမွန္သည္
သာၿဖစ္သည္။ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းသီတင္းကၽြတ္လၿပည္႔ဆိုလွ်င္
အိမ္တိုင္းလိုလိုကသံဃာေတာ္မ်ား"ပ၀ါရဏ"ၿပဳေတာ္မူၾကသည္ကို
သိရွိၾက၏။အသံုး၀င္မ၀င္ကိုခြဲၿခားသိၿမင္တတ္ေသာမ်က္စိ၊မွတ္ရသားရ
မည္႔အခ်က္ကိုခြဲၿခားသိတတ္ေသာနားတို႔ကိုစံနစ္တက်အသံုးၿပဳမိပါလွ်င္
ထို"ပ၀ါရဏ"နည္းစနစ္၏ခ်စ္စရာ၊အတုယူစရာေကာင္းပံုကိုေတြ႔ရွိရေပမည္။
သိမ္ေတာ္ထဲတြင္ရဟန္ေတာ္မ်ားစည္းေ၀းညီညာေတာ္မူၿပီးလွ်င္"အရွင္တို႔
သံဃာေတာ္အားဖိတ္မႏၱကၿပဳထားပါသည္။(တပည္႔ေတာ္၏အၿပစ္ကို)
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ၿမင္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊နားႏွင္႔ဆက္ဆက္ၾကား
ခဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊သို႔တည္းမဟုတ္အရွင္တို႔၏စိတ္ထဲကယံုမွားသံသယ
ၿဖစ္ေနေသာ္လည္းေကာင္း၊တပည္႔ေတာ္အားေထာက္ၿပေၿပာၾကားေတာ္
မူပါ။အရွင္တို႔ေၿပာဆိုသတိေပးသည္႔အတိုင္း(အမွား၊အမွန္စိစစ္၍)
တကယ္တမ္းအၿပစ္ကိုေတြ႔ရပါလွ်င္ထိုအၿပစ္ကို(အမွားကို)ေပ်ာက္ကင္း
ေအာင္ၿပဳၿပင္ပါမည္"ဟုအခ်င္ခ်င္းဖိတ္ၾကားၾက၏။ဤသို႔ပန္ၾကားၿခင္းကို
ဘုန္းမရွိတန္းခိုးမၾကီးေသာအညၾတသံဃာေတာ္ငယ္ကသာၿပဳလုပ္ရသည္
မဟုတ္၊ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးပိုင္စိုးၿခင္း၊ဘြ႔ဲထူးတံဆိပ္ၾကီးမ်ားဆက္သခံယူထား
ရၿခင္း၊ႏိုင္ငံေက်ာ္ၾကားၿခင္းစေသာအားၿဖင္႔တန္ခိုးၾကီးဆရာေတာ္သက္ေတာ္
ရွစ္ဆယ္၊၀ါေတာ္ေၿခာက္ဆယ္ရၿပီးေသာဆရာေတာ္ကပင္လွ်င္သံဃာငယ္
အားၿပန္လည္ဖိတ္ၾကားရေပသည္။ဤသည္ကားမိမိ၏ေပ်ာ႔ကြက္ကိုသတိေပး
ႏိုင္ရန္အခ်င္းခ်င္းရင္းႏွီးစြာေၿပာၾကားထားၿခင္းတည္း။အၿခားတပါး၏အၿပစ္
(အမွား)ကိုၿမင္လ်က္၊သိလ်က္သားႏွင္႔ေထာက္ၿပသတိေပးၿခင္းမရွိပါကမေၿပာ
ေသာရဟန္းမွာအၿပစ္မကင္းေခ်။အေၿပာခံရေသာရဟန္းကလည္းစိတ္ဆိုးၿခင္း
အညိွဳးထားၿခင္းမရွိဘဲ၀မ္းေၿမာက္ေက်းဇူးတင္စြာလိုက္နာရေလသည္။
လက္်ာေတာ္ရံ၏အတုယူဖြယ္စိတ္ထား။ဤေနရာတြင္ၿမတ္ဗုဒၶ၏လက္်ာေတာ္
ရံ(ညာလက္ရုံး)ၿဖစ္ေသာရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ၿမတ္၏အေၾကာင္းကိုသတိမရ
မေနႏိုင္ၿဖစ္ၾကရေပမည္။တစ္ခါတြင္အမွတ္မဲ႔ၿဖစ္ၿပီးရွင္သာရိပုတၱရာ၏သကၤန္း
ေတာ္မွာအ၀န္းမညီဘဲတြဲလဲက်ေနသည္။ထိုအခ်က္ကိုခုႏွစ္သားသာမေဏ
ေလးကေထာက္ၿပေၿပာဆိုလိုက္သည္။မေထရ္ၿမတ္ၾကီးသည္ခ်က္ၿခင္းညီ
ေအာင္ၿပင္၀တ္ရုံ၍ထိုသာမေဏ၏ေရွ႔မွာလက္စံုယွက္ေၿခစံုရပ္ၿပီး"ညီပါၿပီလား
ဘုရား"ဟုေလးစားစြာေမးသည္။ေနာင္ကိုလည္းခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ေတြ႔ပါကဤ
သို႔ေၿပာဆိုသတိေပးပါဟုေၿပာဆိုရွာသည္။ထိုကဲ႔သို႔ေသာညႊန္ၾကားသတိေပး
မွူကိုဦးထိပ္ထက္၀ယ္ပန္ဆင္ပါမည္ဟုကတိၿပဳေပသည္။ဤစနစ္ႏွင္႔ဤသို႔
ရင္႔က်က္မွူမွန္ေသာစိတ္ထား၊က်င္႔စဥ္သည္ေဂါတမဘုရားသာသနာမွရဟန္း
သံဃာအဖြဲ႔အစည္းၾကီး၏ႏွစ္ေပါင္း(၂၅၀၀)ေက်ာ္တည္တံ႔လာေအာင္အေရး
ပါေသာေနရာမွကူညီေနသည္ဟုဆိုႏိုင္ေပသည္။ၾကီးပြားတိုးတတ္မွုမိမိတို႔၏
အသင္းအဖြဲ႔စနစ္၀ါဒကိုေခတ္ႏွစ္ၾကာရွည္စြာတည္တံ႔ေစလိုသူတိုင္းသည္အ
ထက္ပါလက္ေတြ႔အက်ဳိးရွိလာခဲ႔သည္႔သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ၿဖင္႔ခ်ၿပခဲ႔ေသာ
အထက္ပါမူမွန္စနစ္ကိုအတုမယူဘဲေနသင္႔ပါအံ႔နည္း။ဤမွားမွန္ၿပန္လည္
စိစစ္ႏိုင္ၿခင္းဟူေသာတံတိုင္းသည္နိမ္႔လွသည္ကားမဟုတ္ေခ်။သို႔ေသာ္
ဤတံတိုင္းကိုေက်ာ္လႊားရေပမည္။